Even wat huiswerk voor de reis

We komen aan in Las Vegas (Nevada) en daar vertrekken we ook weer. We gaan genieten van de mooie casino’s en hotel, rijden over de strip. We moeten nog een gave boeking regelen voor 27 september, de dag voor we terug vliegen. Het zal nog niet mee vallen om een gave show te vinden die we allemaal goed vinden. Kijk zelf even en probeer te kiezen. Meeste stemmen gelden. Misschien is ‘zumanity’ wel wat. Rene zou ook nog uitzoeken wat een gave show is.

* http://www.vegas.com
* http://eventful.com/lasvegas/events/categories/pick-dates?t=2010092700-2010092823

Route 66 (Flagstaff tot aan Topock)
De hele reis draait in eerste instantie om de route 66. Het is echter maar een klein stuk wat we rijden van de route 66 (vooral in arizona) vandaar dat het zeer de moeite waard om deze pagina te lezen:
http://www.rte66.nl -> arizona

Wat op de bovenstaande pagina niet staat is dat er op zo’n 55 km ten oosten van Flagstaff de Barringerkrater ligt. Dit is de bekendste inslagkrater op Aarde.

We gaan veel nationaleparken bekijken. Hieronder een korte omschrijving welke ik zal overhoren

Valley of Fire
Het landschap van Valley of Fire State Park is op dezelfde manier ontstaan als dat van de Red Rock Canyon National Conservation Area. Vroeger bevonden zich hier enorme zandduinen, die bedekt werden door andere zandlagen. Het enorme gewicht zorgde ervoor dat de onderste lagen versteenden. Miljoenen jaren later kwamen de versteende lagen weer aan de oppervlakte, en werden zo blootgesteld aan de krachten van wind- en watererosie. Hierdoor zijn allerlei prachtige, grillige vormen ontstaan. De ijzerhoudende mineralen in het zandsteen kwamen in aanraking met de lucht, en zijn daardoor gaan oxideren. De rotsen hebben hieraan hun rode, gele en roze kleuren te danken; vooral tijdens zonsopgang en zonsondergang komen de kleuren erg mooi uit. Het park heeft hieraan de naam “Valley of Fire” te danken.

* Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Valley_of_Fire_State_Park

Zion National Park
Het Nationaal park Zion is een natuurreservaat in de Verenigde Staten. Het werd in 1909 een National Monument, en in 1919 een National Park, in 1937 werd het park uitgebreid met Kolob.
De naam Zion is afkomstig van de mormonen, een religie (vooral in Utah gevestigd) vergelijkbaar met de volgelingen van Jehova. ‘Zion’ is mormoons voor een plek van rust en veiligheid. Deze naam kreeg het van mormoonse pioniers in 1860. Ook de naam Kolob komt van die religie, het betekent: een plek dichtbij God. 2000 jaar geleden leefden hier ook Anasazi tot ongeveer 800 jaar geleden. Toen leefden hier de Paiutes tot de mormoonse pioniers hier aankwamen. Het park heeft 800 soorten planten, 75 soorten zoogdieren, 271 vogels, 32 reptielen en amfibieën en 8 soorten vis, voorbeelden hiervan zijn herten, hagedissen en bedreigde diersoorten zoals de Peregrine Valk, de Mexicaanse Spotuil, de Southwest Willow Flycatcher en de Slak van Zion, nergens anders op de wereld te vinden.
Enkele natuurlijke verschijnselen in het park zijn Zion Narrows, Emerald Pools, Hidden Canyon, Angels Landing, The Great White Throne, Checkerboard Mesa, The Three Patriarchs en Kolob Arch.

Meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zion_National_Park

Bryce National Park
Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor schakeringen van de kleuren van de rotsen. De kleuren variëren van roze naar oranje. Het is een onderdeel van de Grand Staircase. Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroeger tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden.

Hoodoos in Bryce Canyon worden gevormd door twee processen. Het eerste proces, vorstverwering, oefent vooral in de winter zijn invloed uit. Water sijpelt in kleine scheuren in de rots. Wanneer het water bevriest, zet het uit, waardoor de scheur groter wordt. Het ijs smelt, er loopt meer water in de scheur en het water bevriest weer. Scheuren kunnen op deze manier zo groot worden, dat er stukken rots afbreken. Dat is waar het tweede proces verder gaat: regen neemt de stukjes rots die zijn afgebroken door het vriezen en dooien van water in scheuren. De regen draagt ook bij aan de erosie van de rots doordat het wat zuur is. Kalksteen, waaruit hoodoos bestaan, lost daarin op. Deze processen hebben gezorgd voor het ontstaan van deze rotsformaties, maar zullen ook zorgen voor de afbraak ervan. In Bryce Canyon is de erosiesnelheid ongeveer 0,6-1,3 meter per 100 jaar.

* Meer info http://nl.wikipedia.org/wiki/Bryce_Canyon

Capitol Reef National Park
Het langgerekte Capitol Reef National Park bestaat uit twee delen. In het noorden ligt Cathedral Valley, een woestijnlandschap met daarin hoog uitstekende zandstenen rotsen die door hun vorm aan kathedralen doen denken. Het voornaamste geologische fenomeen in het zuiden is de Waterpocket Fold, een rechte, 160 kilometer lange plooi in de aardkorst. De immense wanden van deze plooi bestaan uit rotslagen die zijn gevormd tijdens verschillende geologische tijdperken. Die wanden zijn door krachten in de aardkorst helemaal schuin gedrukt, waardoor de verschillende rotslagen zichtbaar zijn geworden. Midden tussen de kale rotsen vind je ook nog een prachtig begroeid gebied rondom de Fremont River. Mormoonse kolonisten hebben hier vroeger een nederzetting gesticht, waar zij gewassen teelden en boomgaarden aanlegden. Het park kan het best bezichtigd worden als je de beschikking hebt over een auto met vierwielaandrijving; veel van de wegen zijn onverhard en verkeren soms in slechte conditie.

* Meer info: http://www.ontdek-amerika.nl/amerika/nationaleparken/utah/capitolreef/capitolreef.html

Glen Canyon
Het Glen Canyon National Area is het gebied rondom het 300 kilometer lange Lake Powell. Lake Powell is een kunstmatig meer met een stuwdam. Deze Glen Canyon stuwdam ligt niet ver van Page. Het enorme stuwmeer is een echt watersportparadijs waar vandaan men met boottochtjes deel kan nemen aan diverse uitstapjes naar o.a. Antelope Canyon, Rainbow Brigde (grootste natuurlijke stenen brug) of fraai gekleurde zandstenen inhammen.

Tijdens de vaart kun je volop genieten van de prachtig Glen Canyon omgeving. Glen Canyon is ook één van de populairste bestemmingen als je wilt gaan wandelen, fietsen of met een terreinwagen wilt gaan rijden.

Bezienswaardigheden zijn o.a. Glen Canyon Dam, Carl Hayden Visitor Center, Lake Powell en niet te vergeten Rainbow Brigde en Antelope Canyon.

* Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Glen_Canyon

National Bridges National Park

Binnen de parkgrenzen van Natural Bridges National Monument liggen twee ravijnen, Armstrong Canyon en White Canyon, waar drie grote natuurlijke bruggen zijn gevonden. Die bruggen zijn gevormd door zijtakken van de Colorado River; het water heeft het zachte zandsteen aan de onderzijde uitgesleten. De bruggen zijn te zien vanaf uitkijkplaatsen die langs de parkweg liggen, het is ook mogelijk naar de bruggen toe te wandelen.

Monument Valley

Monument Valley is het symbool bij uitstek van Amerika’s Wilde Westen

Typische foto: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/Monumentvalley.jpg

Grand Canyon National Park
Een van de bekendste Nationale Parken is de Grand Canyon in Arizona. Het wordt beschouwd als een van de zeven wereldwonderen der natuur. Miljoenen jaren geleden werd hier een deel van de aardkorst omhooggedrukt; daardoor ontstond het Colorado Plateau waar de Grand Canyon nu een onderdeel van is. De Colorado River heeft zich gedurende de laatste 6 miljoen jaar een weg gebaand door de rotslagen van het Colorado Plateau, waarbij het gesteente steeds verder werd (en nog steeds wordt) weggeslepen. Omdat elke rotslaag weer uit een ander soort gesteente bestaat, zijn de effecten van de kracht van het water overal verschillend. Hierdoor is een gecompliceerd stelsel van diepe, grillig gevormde ravijnen ontstaan. Behalve het water van de Colorado River hebben ook andere eroderende krachten, zoals vorst en de wind, veel invloed gehad.

Het Nationale Park wordt door de kloof in twee helften verdeeld, die hemelsbreed maar 16 kilometer van elkaar zijn verwijderd. Maar als je met de auto van de zuidzijde (de South Rim) naar de noordzijde (de North Rim) wilt rijden, dan moet je een afstand van maar liefst 315 kilometer afleggen! Je kan de Grand Canyon bekijken vanaf de verschillende uitkijkpunten aan zowel de South Rim als de North Rim. Dit is vooral erg mooi als de zon opkomt of ondergaat, je ziet dan de prachtige kleuren in de ravijnwanden, die veroorzaakt worden door de aanwezigheid van mineralen. Het is ook mogelijk om via wandelpaden in het ravijn af te dalen; als je helemaal tot aan de bodem wilt gaan moet je daarvoor minimaal twee dagen uittrekken.

Death Valley National Park Parken
Death Valley is de heetste, droogste en laagste plek van heel Noord-Amerika. Ondanks dit afschrikwekkende imago, is dit Nationale Park erg populair bij natuurliefhebbers. De vallei bevindt zich voor een belangrijk deel beneden het zeeniveau, en wordt omringd door hoge bergtoppen die vaak met sneeuw zijn bedekt. De unieke flora en fauna hebben zich aangepast aan de extreme omstandigheden. Je vindt hier prachtige zandduinen, uitzonderlijk mooie rotsformaties, schitterende woestijnlandschappen, kraters en ook plekken met culturele achtergronden. De hoogste temperatuur die ooit in het park werd gemeten – in juli 1913 – was 56,7 graden Celcius. De extreme hitte van Death Valley is vooral voelbaar in Badwater; deze zoutvlakte ligt 85,5 meter onder zeeniveau, en is daarmee het laagste punt van het hele westelijke halfrond. Andere populaire bestemmingen zijn de uitkijkpunten Dante’s View, vanwaar je een weids uitzicht hebt over de vallei, en Zabriskie Point, waar je grillig gevormde, kleurrijke rotsen in het woestijnlandschap kan zien. Ook de prachtige zandduinen nabij Stovepipe Wells worden door veel toeristen bezocht.