Las Vegas – Hurricane

Overnachting genoten in het Fritzgerald Casino Hotel aan de Freemont street. (Bakermat van Vegas)
Meteen kennis gemaakt met de 24 uurs economie in de casino’s van Vegas.

Na ontbijt briefing met Rene. Buiten al flink warm, 30 graden zou oplopen tot 35 graden.

We werden door een grote Harley bus opgehaald en vervoerd naar de Vegas Harley Davidson shop.
Daar stonden de Harley’s buiten al klaar en moest alleen de papierwinkel nog geregeld worden.
Daarna werd er nog geshopt in de Harley winkel, zonnebrilletje, sjaaltjes, T- shirts.
Sommige Hogs kwamen als echte Easyriders de winkel uit.

In de tussentijd werd de Trike Honda Goldwing 1600 CC (alleen voor echte mannen) opgehaald bij EagleRider Vegas. Harley shop kon geen trike leveren.

Na de nodige proefrondjes en de nodige dikke drollen in de broeken was het testeron niveau dermate gestegen en de Hogs niet meer te houden. Het startsein werd om 12.30 gegegeven, de Tour was begonnen. Eerste dag, drie staten tour van Vegas naar Hurricane.

De eerste leader of the day was Frank. Hij mocht de spits afbijten. Met al zijn motorervaring mocht hij de Hogs ,Vegas uitleiden via de Sunrise Mountain Natural Areas naar de eerste tussenstop bij Echo Bay gelegen aan Lake Mead. Lake Mead is het grootste stuwmeer in Amerika ontstaan door de Colorada rivier af te sluiten met de Hooverdam.

Heerlijk gelunched ( taco’s en mexicaanse salades en natuurlijk ook eieren en hamburgers verkrijgbaar)

Na de lunch , langs Lake Mead, Overton Beach naar de Valley of Fire. (Nevada’s grootste en oudste staatspark dankt zijn naam aan de prachtige rode zandsteenformaties midden in de Mojave woestijn)

Daarna via Highway 15, door Moapa River indian reservation via Glendale, langs de Virgin River recreation lands, staatsgrens van Nevada over via Arizona naar Utah (uur tijdverschil) naar onze overnachtingadres in Hurricane, (bekend van de Peach days festival)

Onder genot van een biertje ,uit de steeds goed gevulde koelboxen van Rene, evaluatie van de eerste rijdag (Frank, klasse gedaan) en daarna met zijn allen de pool en jacuzzi in.
Hoogtepunt van de avond was de retro zwembroek van Alex afgekleed met cowboy laarzen, een echte Hog.
Rene had intussen pizzas gehaald (pepperoni was de meest geliefde), weggespoeld met een paar biertjes tevreden en kapot naar bed.
De eerste dag zat erop.

Amsterdam – Las Vegas

Bij vertrek naar schiphol krijg ik kriebels in mijn buik. Eindelijk is het zover we gaan met de mannen op reis. Het is precies een jaar geleden dat we definitief besloten hadden om een stuk van de route 66 te gaan rijden. Op een harley en een trike met alleen mannen. Het was nog eens een extra bijzondere dag want ik was jarig.

Anja had voor ons een verrassing, voor iedereen had ze een zakje snoep samengesteld (ook voor mij was dit een verrassing). We hebben er de hele vakantie van genoten.

’s Morgens om 10:00u vertrekken we naar Las Vegas met een tussen stop van 5 uur in Houston. In Houston wordt Marco uit de groep gehaald ter ondervraging. Doordat Marco zijn bestemming niet precies weet en ook geen dollars opzak heeft is hij verdacht. Later wordt hij er weer uit de groep gehaald en word zijn bagage gecontroleerd (Wat heeft Marco toch altijd met de authoriteiten?).

Tijdens de 5 uur durende tussenstop op Houston gaan we een biertje drinken en bestellen een hamburger. Ik wordt verrast door een speech van Peter en een kado van alle hogs. Ik krijg een onwijs mooi leren motorjack met speciaal voor mij een ‘harley davidson’ logo in het jack genaaid. In eerste instantie was ik niet heel enthousiast omdat het een warm en zwaar motorjack was. Ik had gelezen dat het erg warm was op onze bestemming en ik wilde licht reizen. Later bleek ik deze hard nodig te hebben want ’s morgens en op z’n 2000 meter hoogte kan het goed koud zijn. Het bleek een super kado!

Bij aankomst op de luchthaven van Las Vegas worden we meteen verwelkomt door gokkasten. Het is ontzetttend warm en worden door een aircoditioned bus naar ons hotel gebracht in het oude gedeelte van Las Vegas (downtown). Het is het “Fitzgeralds Casino Hotel” gelegen aan de (nu overdekte) boulevard waar Las Vegas onstaan is. Elk uur is er een licht show die in het dak (koepel van een paar honder meter) word geprojecteerd.

We maken nog een wandeling over de downtown boulevard en sluiten af met een biertje in ons hotel. Het is bijna 12 uur en ik ben nog steeds jarig! Z’n lange verjaardag heb ik nog nooit gehad met 9 uur tijdverschil ben ik al 33 uur jarig. Iedereen gaat naar bed en ik wacht nog even tot 12 uur om het uiterste uit mijn verjaardag te halen en ga ook naar bed, ik ben dood op.

Las Vegas, 38 graden. Glimmende Harley’s staan klaar. Veel chroom en een mooi zwaar geluid uit de motor. Harten van de mannen gaan sneller kloppen. Zo lang naar uitgekeken en nu is het dan zo ver. Start the engines. Let’s roll. Het Amerikaans begint er al aardig in te komen. Wat daarna gebeurt laat zich haast niet omschrijven. Het gevoel. De fantastische landschappen. Op de motor wordt de hitte gevoeld. En de kou. Ook regen met rukwinden die van alle kanten komen en zelfs even hagel. Geeft spannend moment. Maar maakt de 50-jarige hog opeens heel blij met zijn zware kado. De geuren van het land worden opgesnoven. Aan het eind van elke rit wacht het bier. Soms zelfs een motel met een zwembad dat door de bierdrinkende motorrijders onveilig wordt gemaakt. Elke dag een nieuwe rit. De ritten worden samen één grandioze tocht. Een tocht door dorpjes met onbeduidende namen als Williams, Needles en Seligman. Dan weer door de woestijn en even later door een koel bos. Eten bestaat vooral uit omeletten, hamburgers, pizza en barbeque.

Verder nog een helicoptervlucht (waarin een hog helaas andersom moet zitten), mormonendorpjes, sleutels die kwijtraken, dames die met motoren (en de stoere motorrijders natuurlijk) willen poseren. Slappe koffie bij ontbijt, Joshua trees, baarden die gaan jeuken, humor en sterke verhalen. René met de zachte G. “I make you alive again”. Acht broers in de groep van 13 man. Blonde dames met nepborsten. Even voelen? Eigenlijk maar één dag Route 66 gereden. Jongleur die ook gekkebekkentrekkend geprojecteerd wordt op plafond gigantische hal. Die later perfecte imitatie van Johnny Cash doet tijdens karaoke. Die snurkende broer stevig waarschuwt niet meer te snurken. Geen Death Valley omdat het echt te heet is. Rode mier die stiekem in helm kruipt en vervolgens in hoofd bijt. Kapper van 83 jaar die baard onderhanden neemt met ouderwets uitklapbaar scheermes. Iemand die dat durft te laten doen. Uitgestrekte vlakke vertes en enorme dieptes. Een sliert van motoren die rijdt in baksteen formatie. Zwaaien naar “collega” motorrijders. Een soort sjoelspel in de kroeg dat niet te winnen valt van de locals. Rijden over “The Strip” met de motor. Een paar uur later met de verlengde Hummer. De Blue Man Group. Lapdances voor de jarigen. Overal gokkasten.

Een geweldige groep. Die het uitstekend met elkaar kan vinden. Ieder zijn eigen unieke bijdrage. Onvergetelijk.

Amsterdam, 12 graden. Het gewone leven gaat weer beginnen. Kan nu niets anders meer zeggen dan “Bedankt Andries” !

Hallo thuisfront,

We hebben z’n druk programma dat we geen tijd hebben om het weblog bij te werken. Niemand heeft ook een laptop mee genomen en we zitten ’s morgens om 7 uur al op de motor en in op de meeste dagen zijn we pas na 8 uur ’s avonds in een hotel. Alleen vandaag is er wat tijd om te relaxen bij het zwembad. Ik heb ook een enorme behoeft om er in te duiken, maar vertel nog even gauw aan het thuisfront dat we het enorm naar ons zin hebben. Nee… dat doet te kort, het is ontzettend gaaf!

Na de vakantie zullen we het weblog updaten. Jan heeft het voor elkaar gekregen om een aantal foto’s op het internet te zetten. Het zijn foto’s die door zijn mobile zijn gemaakt. Het is een begin. Klik hier om ze te bekijken.

Ik heb bij René een nieuw zadel aangevraagd. Dit zadel schijnt het doorzitten aanzienlijk te verminderen.

René heeft nog een Thaise en een Afrikaanse variant beschikbaar. Iemand? Groet Remco

We komen aan in Las Vegas (Nevada) en daar vertrekken we ook weer. We gaan genieten van de mooie casino’s en hotel, rijden over de strip. We moeten nog een gave boeking regelen voor 27 september, de dag voor we terug vliegen. Het zal nog niet mee vallen om een gave show te vinden die we allemaal goed vinden. Kijk zelf even en probeer te kiezen. Meeste stemmen gelden. Misschien is ‘zumanity’ wel wat. Rene zou ook nog uitzoeken wat een gave show is.

* http://www.vegas.com
* http://eventful.com/lasvegas/events/categories/pick-dates?t=2010092700-2010092823

Route 66 (Flagstaff tot aan Topock)
De hele reis draait in eerste instantie om de route 66. Het is echter maar een klein stuk wat we rijden van de route 66 (vooral in arizona) vandaar dat het zeer de moeite waard om deze pagina te lezen:
http://www.rte66.nl -> arizona

Wat op de bovenstaande pagina niet staat is dat er op zo’n 55 km ten oosten van Flagstaff de Barringerkrater ligt. Dit is de bekendste inslagkrater op Aarde.

We gaan veel nationaleparken bekijken. Hieronder een korte omschrijving welke ik zal overhoren

Valley of Fire
Het landschap van Valley of Fire State Park is op dezelfde manier ontstaan als dat van de Red Rock Canyon National Conservation Area. Vroeger bevonden zich hier enorme zandduinen, die bedekt werden door andere zandlagen. Het enorme gewicht zorgde ervoor dat de onderste lagen versteenden. Miljoenen jaren later kwamen de versteende lagen weer aan de oppervlakte, en werden zo blootgesteld aan de krachten van wind- en watererosie. Hierdoor zijn allerlei prachtige, grillige vormen ontstaan. De ijzerhoudende mineralen in het zandsteen kwamen in aanraking met de lucht, en zijn daardoor gaan oxideren. De rotsen hebben hieraan hun rode, gele en roze kleuren te danken; vooral tijdens zonsopgang en zonsondergang komen de kleuren erg mooi uit. Het park heeft hieraan de naam “Valley of Fire” te danken.

* Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Valley_of_Fire_State_Park

Zion National Park
Het Nationaal park Zion is een natuurreservaat in de Verenigde Staten. Het werd in 1909 een National Monument, en in 1919 een National Park, in 1937 werd het park uitgebreid met Kolob.
De naam Zion is afkomstig van de mormonen, een religie (vooral in Utah gevestigd) vergelijkbaar met de volgelingen van Jehova. ‘Zion’ is mormoons voor een plek van rust en veiligheid. Deze naam kreeg het van mormoonse pioniers in 1860. Ook de naam Kolob komt van die religie, het betekent: een plek dichtbij God. 2000 jaar geleden leefden hier ook Anasazi tot ongeveer 800 jaar geleden. Toen leefden hier de Paiutes tot de mormoonse pioniers hier aankwamen. Het park heeft 800 soorten planten, 75 soorten zoogdieren, 271 vogels, 32 reptielen en amfibieën en 8 soorten vis, voorbeelden hiervan zijn herten, hagedissen en bedreigde diersoorten zoals de Peregrine Valk, de Mexicaanse Spotuil, de Southwest Willow Flycatcher en de Slak van Zion, nergens anders op de wereld te vinden.
Enkele natuurlijke verschijnselen in het park zijn Zion Narrows, Emerald Pools, Hidden Canyon, Angels Landing, The Great White Throne, Checkerboard Mesa, The Three Patriarchs en Kolob Arch.

Meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zion_National_Park

Bryce National Park
Bryce Canyon is een Nationaal Park gelegen in het zuidwesten van de Amerikaanse staat Utah. Bryce Canyon is beroemd om zijn unieke geologische rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos. De afgesleten toppen zorgen voor prachtige formaties die in het zonlicht erg mysterieus lijken. De zon zorgt voor schakeringen van de kleuren van de rotsen. De kleuren variëren van roze naar oranje. Het is een onderdeel van de Grand Staircase. Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroeger tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden.

Hoodoos in Bryce Canyon worden gevormd door twee processen. Het eerste proces, vorstverwering, oefent vooral in de winter zijn invloed uit. Water sijpelt in kleine scheuren in de rots. Wanneer het water bevriest, zet het uit, waardoor de scheur groter wordt. Het ijs smelt, er loopt meer water in de scheur en het water bevriest weer. Scheuren kunnen op deze manier zo groot worden, dat er stukken rots afbreken. Dat is waar het tweede proces verder gaat: regen neemt de stukjes rots die zijn afgebroken door het vriezen en dooien van water in scheuren. De regen draagt ook bij aan de erosie van de rots doordat het wat zuur is. Kalksteen, waaruit hoodoos bestaan, lost daarin op. Deze processen hebben gezorgd voor het ontstaan van deze rotsformaties, maar zullen ook zorgen voor de afbraak ervan. In Bryce Canyon is de erosiesnelheid ongeveer 0,6-1,3 meter per 100 jaar.

* Meer info http://nl.wikipedia.org/wiki/Bryce_Canyon

Capitol Reef National Park
Het langgerekte Capitol Reef National Park bestaat uit twee delen. In het noorden ligt Cathedral Valley, een woestijnlandschap met daarin hoog uitstekende zandstenen rotsen die door hun vorm aan kathedralen doen denken. Het voornaamste geologische fenomeen in het zuiden is de Waterpocket Fold, een rechte, 160 kilometer lange plooi in de aardkorst. De immense wanden van deze plooi bestaan uit rotslagen die zijn gevormd tijdens verschillende geologische tijdperken. Die wanden zijn door krachten in de aardkorst helemaal schuin gedrukt, waardoor de verschillende rotslagen zichtbaar zijn geworden. Midden tussen de kale rotsen vind je ook nog een prachtig begroeid gebied rondom de Fremont River. Mormoonse kolonisten hebben hier vroeger een nederzetting gesticht, waar zij gewassen teelden en boomgaarden aanlegden. Het park kan het best bezichtigd worden als je de beschikking hebt over een auto met vierwielaandrijving; veel van de wegen zijn onverhard en verkeren soms in slechte conditie.

* Meer info: http://www.ontdek-amerika.nl/amerika/nationaleparken/utah/capitolreef/capitolreef.html

Glen Canyon
Het Glen Canyon National Area is het gebied rondom het 300 kilometer lange Lake Powell. Lake Powell is een kunstmatig meer met een stuwdam. Deze Glen Canyon stuwdam ligt niet ver van Page. Het enorme stuwmeer is een echt watersportparadijs waar vandaan men met boottochtjes deel kan nemen aan diverse uitstapjes naar o.a. Antelope Canyon, Rainbow Brigde (grootste natuurlijke stenen brug) of fraai gekleurde zandstenen inhammen.

Tijdens de vaart kun je volop genieten van de prachtig Glen Canyon omgeving. Glen Canyon is ook één van de populairste bestemmingen als je wilt gaan wandelen, fietsen of met een terreinwagen wilt gaan rijden.

Bezienswaardigheden zijn o.a. Glen Canyon Dam, Carl Hayden Visitor Center, Lake Powell en niet te vergeten Rainbow Brigde en Antelope Canyon.

* Meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Glen_Canyon

National Bridges National Park

Binnen de parkgrenzen van Natural Bridges National Monument liggen twee ravijnen, Armstrong Canyon en White Canyon, waar drie grote natuurlijke bruggen zijn gevonden. Die bruggen zijn gevormd door zijtakken van de Colorado River; het water heeft het zachte zandsteen aan de onderzijde uitgesleten. De bruggen zijn te zien vanaf uitkijkplaatsen die langs de parkweg liggen, het is ook mogelijk naar de bruggen toe te wandelen.

Monument Valley

Monument Valley is het symbool bij uitstek van Amerika’s Wilde Westen

Typische foto: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/Monumentvalley.jpg

Grand Canyon National Park
Een van de bekendste Nationale Parken is de Grand Canyon in Arizona. Het wordt beschouwd als een van de zeven wereldwonderen der natuur. Miljoenen jaren geleden werd hier een deel van de aardkorst omhooggedrukt; daardoor ontstond het Colorado Plateau waar de Grand Canyon nu een onderdeel van is. De Colorado River heeft zich gedurende de laatste 6 miljoen jaar een weg gebaand door de rotslagen van het Colorado Plateau, waarbij het gesteente steeds verder werd (en nog steeds wordt) weggeslepen. Omdat elke rotslaag weer uit een ander soort gesteente bestaat, zijn de effecten van de kracht van het water overal verschillend. Hierdoor is een gecompliceerd stelsel van diepe, grillig gevormde ravijnen ontstaan. Behalve het water van de Colorado River hebben ook andere eroderende krachten, zoals vorst en de wind, veel invloed gehad.

Het Nationale Park wordt door de kloof in twee helften verdeeld, die hemelsbreed maar 16 kilometer van elkaar zijn verwijderd. Maar als je met de auto van de zuidzijde (de South Rim) naar de noordzijde (de North Rim) wilt rijden, dan moet je een afstand van maar liefst 315 kilometer afleggen! Je kan de Grand Canyon bekijken vanaf de verschillende uitkijkpunten aan zowel de South Rim als de North Rim. Dit is vooral erg mooi als de zon opkomt of ondergaat, je ziet dan de prachtige kleuren in de ravijnwanden, die veroorzaakt worden door de aanwezigheid van mineralen. Het is ook mogelijk om via wandelpaden in het ravijn af te dalen; als je helemaal tot aan de bodem wilt gaan moet je daarvoor minimaal twee dagen uittrekken.

Death Valley National Park Parken
Death Valley is de heetste, droogste en laagste plek van heel Noord-Amerika. Ondanks dit afschrikwekkende imago, is dit Nationale Park erg populair bij natuurliefhebbers. De vallei bevindt zich voor een belangrijk deel beneden het zeeniveau, en wordt omringd door hoge bergtoppen die vaak met sneeuw zijn bedekt. De unieke flora en fauna hebben zich aangepast aan de extreme omstandigheden. Je vindt hier prachtige zandduinen, uitzonderlijk mooie rotsformaties, schitterende woestijnlandschappen, kraters en ook plekken met culturele achtergronden. De hoogste temperatuur die ooit in het park werd gemeten – in juli 1913 – was 56,7 graden Celcius. De extreme hitte van Death Valley is vooral voelbaar in Badwater; deze zoutvlakte ligt 85,5 meter onder zeeniveau, en is daarmee het laagste punt van het hele westelijke halfrond. Andere populaire bestemmingen zijn de uitkijkpunten Dante’s View, vanwaar je een weids uitzicht hebt over de vallei, en Zabriskie Point, waar je grillig gevormde, kleurrijke rotsen in het woestijnlandschap kan zien. Ook de prachtige zandduinen nabij Stovepipe Wells worden door veel toeristen bezocht.

Howdie Hogs,

Ik zal de stoelen reserveren bij de luchtvaartmaatschappij en proberen ons zoveel mogelijk bij elkaar te zetten, tenzij Big Mac zijn outfit al aan heeft gedaan.

De cabine indeling is 2-3-2.

We vliegen met een B767-400 en de vlucht Amsterdam-Houston duurt 10uur 40min. Daarna overstappen en met een Boeing 737-800/900 nog eens 3uur 15 min naar Las Vegas.

Tot zondag, heb er zin in.

The Rude

Mannen, Ik heb contact gehad met Rene over het kopen of huren van een helm in de USA.
Jan die hoeft geen helm want die is met een helm op geboren

De rest kan een helm kopen bij de Harleydealer en reken dan op 100 dollar of meer voor een helm. Anders krijg je van de verhuurder altijd nog een helm mee.

hier ben ik dan jullie nieuwe tourleader! zoals jullie gelezen hebben is alles in kan en kruiken. ik wil er nog wel op wijzen of jullie boys op tijd komen voor de eerste briefing! deze zal gehouden worden in NIGHTCLUB ” THE STIF DIG” om ca . 22.00 uur.

ugh hog 5 mack.

Carl,

De agenda was erg lang. Er zijn zoveel punten besproken dat het bijna niet meer na te vertellen is. Je moet het nu maar op de gok zelf verzinnen Iedereen was aanwezig dus daarom hebben we een toost op je genomen (zie foto). Hoe was lowlands?

Rein (7pack) heeft een mooie start gemaakt met de pot. Start bedrag is nu € 110,- (exclusief de € 325 pp die er nog bij komt), dankzij de sponsering van Mack op het culineare festijn.